Промоција на „Земја на бегалци“ од Кица Колбе

12.05.2018@ 20:00

„Земја на бегалци“ од Кица Колбе
Разговорот со авторката ќе го води Владимир Јанковски.
Книжевната вечер ќе се одржи во Кино Култура, 12.05 (сабота) од 20 часот.
Романот е објавен во едицијата ПРОаЗА на издавачката куќа Или-Или.

Кица Колбе е етаблирана македонска писателка и естетичарка, филозоф и преведувач, која долги години живее во Германија. Ова е нејзина четврта книга по: Егејци, Снегот во Казабланка (роман на годината, 2006), и Жените Гаврилови (кандидат за Балканика, 2009).

За романот:
Ова е роман-хроника, роман-повест за една бегалска фамилија во Македонија на почетокот на педесеттите години на 20 век, која може да биде парадигматска за темата на бегалството, воопшто. Клучна е идејата за тоа колку долго војната и по бегството невидливо се одигрува во бегалските фамилии. Таа војна по војната, или траума на траумата по бегството, трае долго откако војните завршиле и сите ги заборавиле, ама не и членовите на бегалските фамилии. Централна тема е разорната сила на војната и бегството, која не ги остава на мир оние кои „се спасиле“, но напуштиле и изгубиле се’, затоа што останале трауматизирани, со чувство на вина, со постојан страв, со чувство на неприпадност. За овие, во светската литература толку актуелни теми, многу малку е пишувано во македонската литература.
Сугестивната нарација во романот Земја на бегалци е напишана од гледна точка на децата, со посебен акцент на психологијата на траумите, чувствата, стравовите и надежите. Во романот е тематизиран животот во бегалско гето, траумата на директно погодените членови во фамилијата за која се раскажува по загубата на татковината и домот, но и на оние родените по бегството, затоа што авторката многу добро знае дека многу нешта се откриваат и од визурата на децата на бегалците. Со еден збор, се работи за една тема , стара колку и историјата на војните, а можеби никогаш толку актуелна како денес.
(Лидија Капушевска – Дракулевска)

Извадоци од романот:

Да знаеја дека нема никогаш повеќе да се вратат дома, пред да појдат во шумите, тие барем ќе застанеа мигум м‘лченичкум среде одаите, во кои живееја од дедо-прадедо. Во молк ќе се простеа од нив. Ќе им кажеа збогум на гумната и на племните, на чардаците и на амбарите, на портите и на пенџерите. Ќе ги целиваа стисовите и портите стари како што од мртовецот се збогуваа со последно целивание. Ќе се збогуваа тие мигум од својот живот во тие одаи.
***
Тогаш сфати Фросе, некогашното дете на егејски бегалци, дека таа навистина е дел од нешто многу постаро. И многу поголемо. Постаро и поголемо од сите домови, од сите полиња и ниви. Од сета земја што ја изгубија нејзините роднини во својата татковина. Грција. Егејска Македонија. Тоа, на што таа припаѓа, е поголемо и од сите татковини. Постаро е тоа од сите напишани истории. На таа невидлива за светот земја на бегалците и‘ припаѓа Фросе Аврамова. На таа најстара земја на прогонот и бегството. Само на таа земја Фросе и‘ припаѓа вистински. Таа е вечниот засолн на прогонетите, отфрлените, пребегенаите. Вечната земја на бегалците. Таа постои над сите граници, над сите нации, над сите народи. Само таа е нејзината татковина.


EN» 12.05.2018 @ 20:00

Promotion of the book “Land of Refugees” by Kits Kolbe
The conversation with the author will be conducted by Vladimir Jankovski.

The novel is published in the edition of the Ili-Ili Publishing House.

Kica Kolbe is a well-established Macedonian writer and aesthetist, philosopher and translator, who has long been living in Germany. This is her fourth book: Aegeans, Snow in Casablanca (novel of the year, 2006), and Women Gavrilovi (candidate for Balkanika, 2009).